Chronisch ziek – en dan?

imagesVXT25Y2Hdinsdag 14 november 2017 17:21

Je zult maar chronisch ziek zijn. Daar heb je niet zelf voor gekozen, beslist niet. Het is vaak een bezwaar bestaan. Je bent zwak en moe, je hebt pijn, je kunt lang niet alles wat je graag zou willen. Maar dat niet alleen, je hebt minder sociale contacten, sommigen raken zelfs helemaal in het isolement. En bovendien, omdat je niet of minder kunt werken, is je inkomen ook nog eens op een lager niveau.

door Peter Brink

Als christen weet je dat je dan een opdracht hebt: liefhebben, zorgen, helpen, barmhartig zijn. Omzien naar weduwen en wezen, naar armen en zieken. Er staat ook een tekst in de Bijbel die mij vaak tot nadenken stemt: Het is gemakkelijker, dat een kameel gaat door het oog van een naald dan dat een rijke het Koninkrijk Gods binnengaat. (Matteüs 19:24). Ik leef in een welvaartsmaatschappij – maar laat ik dat ook merken in mijn omgang met zieken en zwakken?


Chronisch zieken hebben niet zelf voor hun ziekte gekozen. Toch lijkt het vaak of ze ervoor gestraft worden. Als je bijvoorbeeld een reumatische aandoening hebt, krijg je het advies om te gaan zwemmen in een extra verwarmd zwembad. Maar zwembaden rekenen voor die uren wel een hoger tarief. Terwijl je al minder te besteden hebt, moet je dus ook nog meer gaan betalen! Daarom heeft de ChristenUnie in de Tweede Kamer zich ingezet om de fiscale aftrek voor chronisch zieken te behouden. Dat was toen het kabinet Rutte II plannen maakte om de regeling voor chronisch zieken te veranderen. Op zich was het wel goed dat die regelingen op de schop gingen. Want daarbinnen was het mogelijk dat iemand die vanwege zijn inkomen echt geen hoge vergoeding nodig had, die toch kreeg, terwijl mensen die een tegemoetkoming hard nodig hadden tussen wal en schip konden vallen. Maar de vernieuwde regeling moest ook voor bezuinigingen zorgen. En dan zouden toch weer juist de zieken het gelag betalen. Geen wonder dat juist christenen zich in wilden inzetten om voor deze zwakken op te komen.


Een van de  verbeteringen in de nieuwe regeling gaat over de tegemoetkoming op het eigen risico. Die liep altijd via de bijstand, dus als je net boven bijstandsniveau leefde, miste je deze tegemoetkoming en was je soms juist duurder uit. Door de vernieuwing kan deze tegemoetkoming ook via de WMO lopen, en kun je dus ook als je niet in de bijstand zit toch een beroep doen op deze regeling.


Die uitkering aan chronisch zieken liep voorheen niet via de gemeente. En dus waren de gemeenten er ook niet van op de hoogte wie wel en wie niet een uitkering kregen. Als data-analist denk je dan: je kunt toch een overzicht per woonplaats of postcode maken wie de uitkering ontvangen! Dat is gemakkelijk door te geven aan de gemeenten… Maar er zal best een regel zijn die zoiets simpels tegenhoudt. De gemeenten hebben dus een oproep gedaan in de krant om duidelijk te maken dat deze mensen zich konden melden. Ook in Putten. Maar er waren heel weinig mensen die het formulier invulden. Dat was vreemd en in de commissie Samenleving hebben vrijwel alle partijen gevraagd of de communicatie wel goed verlopen was. Maar wat wij op de commissievergadering niet wisten is, dat er de volgende dag in heel Putten een brief op de mat lag, waarin een uitleg werd gegeven over de aanvraag tegemoetkoming chronische zieken. En toen kwamen de inwoners in beweging. Bleef de teller eerst op rond de tweehonderd staan, nu zijn er al rond de achthonderd aanvragen binnen. Nog niet duidelijk is of alle aanvragen ook gehonoreerd kunnen worden. We hopen dat veel chronisch zieken geholpen worden door deze nieuwe regeling. Wat zou het mooi zijn als ze dit jaar nog een uitkering krijgen!

« Terug

Reacties op 'Chronisch ziek – en dan?'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.